Rok Jublieuszowy 2025

Czym jest jubileusz?

Zwyczaj świętowania jubileuszy w Kościele zapoczątkował papież Bonifacy VIII w roku 1300. Z czasem wypracowano praktykę przeżywania zwyczajnego Roku Jubileuszowego co 25 lat. Ponadto w Kościele ogłaszano nadzwyczajne lata jubileuszowe. Ostatnim takim rokiem był nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia w roku 2015, a następnym będzie Jubileusz Dwutysiąclecia Odkupienia w 2033 roku.

Praktyka świętowania jubileuszu wywodzi się ze Starego Testamentu. W ujęciu biblijnym to czas powrotu do własności i wolności. Etymologia słowa jubileusz wskazuje na jego źródła w łacinie. Iubileum/iubilum oznaczał czas radości z otrzymanych darów.

Decyzją Ojca Świętego Franciszka Rok Święty 2025 przeżywany będzie pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Opierając się na tym dziedzictwie, chcemy w Roku Jubileuszowym widzieć czas pojednania z Bogiem i ludźmi, który zaowocuje prawdziwą wolnością, czas radości z bycia we wspólnocie Kościoła i w końcu czas otwarcia na nadzieję, która jest owocem spotkania Jezusa Chrystusa.

Jubileusz w Kościele Powszechnym rozpocznie się 24 grudnia 2024 roku otwarciem Drzwi Świętych w watykańskiej bazylice św. Piotra, a zakończy 6 stycznia 2026 roku.

Symbolika loga Jubileuszu

Logo przedstawia cztery postacie, symbolizujące ludzkość pochodzącą z czterech różnych zakątków ziemi. Obejmują się wzajemnie, aby ukazać solidarność i braterstwo, które jednoczą narody. Postać stojąca na samym przodzie przylega do krzyża. Jej postawa jest znakiem nie tylko wiary, ale również nadziei, której nigdy nie można porzucić, ponieważ potrzebujemy jej zawsze i przede wszystkim w najbardziej trudnych momentach. Warto przyjrzeć się falom i sile, która je wywołuje, aby zauważyć, że pielgrzymka życia nie zawsze odbywa się po spokojnych wodach. Często zarówno osobiste przeżycia, jak i różne wydarzenia na świecie, wzywają nas jeszcze mocniej do nadziei. Dlatego należy zwrócić uwagę na dolną część krzyża, swym kształtem przypominającą kotwicę, stabilizującą łódź podczas wysokiej fali. Jak wiemy, kotwica była często używana jako metafora nadziei. Kotwica nadziei to w rzeczywistości nazwa nadawana w żargonie morskim dryfkotwie, używanej przez łodzie do wykonywania manewrów awaryjnych w celu ustabilizowania statku podczas sztormu. Nie można pominąć faktu, że obraz ten ukazuje, iż podróż pielgrzyma nie jest faktem indywidualnym, ale wspólnotowym, naznaczonym rosnącym dynamizmem, który coraz bardziej przybliża nas ku krzyżowi. Krzyż nie jest bynajmniej statyczny, lecz dynamiczny, pochyla się ku ludzkości, jakby zmierzał w jej stronę, nie zostawiając jej samej, bez pomocy, ale zapewniając o swojej obecności i dając poczucie bezpieczeństwa płynącego z nadziei.