Kontakt
+49 7612 020 050
info@pmk-freiburg.de
Aplikacja Mobilna
To najbardziej na południe wysunięta polska placówka duszpasterska w Niemczech. Rozciągają się tutaj wspaniałe krajobrazy Schwarzwaldu, a ludzie przybyli z Polski rozproszeni są po wielu miejscowościach tego regionu. W czasie II wojny światowej we Freiburgu znaleźli się m.in. polscy jeńcy wojenni.
W tych trudnych warunkach wojennych byli zmuszeni do chodzenia z opaskami na rękach z napisem „Polen”. Według wypowiedzi jednego ze świadków tamtych czasów zabroniono im uczestniczyć we mszy św. niedzielnej. Niedostosowanie się do tego przepisu groziło grzywną w wysokości 20 marek, co stanowiło połowę miesięcznego zarobku. Oprócz jeńców wojennych trafili tu w tym okresie również Polacy skierowani do prac przymusowych.
Do zakończenia II wojny światowej nie posiadamy żadnych dokumentów mówiących o działalności polskich duszpasterzy na tym terenie..
Po 1945 roku pierwszym wzmiankowanym księdzem jest Stanisław Pierniak, kapelan wojska polskiego stacjonującego przy Armii Francuskiej. Od 1946 do 1948 r. przebywał tu i służył posługą kapłańską ks. Józef Pućka. Następne dwa lata (1949 – 1950) duszpasterzuje tutaj ks. Ignacy Siwiec. W 1950 r. przybył na ten teren ks. Stanisław Bartczak. Pomimo słabego zdrowia, nadwerężonego 5-letnim pobytem w Dachau, służył przez ok. 30 lat posługą duszpasterską mieszkającym tu Polakom.
Dekretem z 1 IV 1980 r. ordynariat we Freiburgu ustanowił Polską Misję Katolicką (cum cura animarum) z siedzibą we Freiburgu a patronem Misji został mianowany św. Rafał Kalinowski. W chwili założenia Misji stanowisko proboszcza tego ośrodka objął ks. dr Krzysztof Kilarski, który kierował tą parafią przez 15 lat, do 1995 r. W 1995 roku z Polskiej Misji w Siegen przybył do Freiburga ks. Stanisław Stec, który duszpasterzuje tu do dzisiaj.
W roku 2014 do parafii należy ok. 11.400 osób.
Polska Misja Katolicka we Freiburgu obejmuje w regionie Ortenau dekanaty: Achern-Renchtal, Kinzigtal, Lahr, Offenburg; w regionie Breisgau dekanaty: Schwarzwald-Baar, Breisach-Endingen, Donaueschingen, Freiburg, Neuenburg, Neustadt, Villingen, Waldkirch; w regionie Hochrhein dekanaty: Säckingen, Waldshut, Wiesental, Wutachtal; w regionie Bodensee-Hohenzollern dekanaty: Hegen, Konstanz, Linzgau, Meßkirch, Sigmaringen, Zollern.
W roku 2020 obchodzona była 40 rocznica powołania do istnienia Polskiej Misji Katolickiej we Freiburgu. Statystyki kościelne rok rocznie wskazywały przyrost wiernych. W roku jubileuszowym Misja liczy ponad 20 tys. osób powyżej 16 roku życia. Do liczby tej należałoby doszacować dzieci do 16 roku życia oraz osoby posiadające podwójne obywatelstwo, obywatelstwo tylko niemieckie oraz osoby przebywające czasowo. W poczuciu odpowiedzialności za powierzoną wspólnotę, wychodząc naprzeciw długoletnim oczekiwaniom wiernych, obejmując duszpasterską troską najdalej oddalone tereny, po długich konsultacjach z Rektoratem i Ordynariatem we Frieburgu 1 lutego 2021 r. nastąpiła reorganizacja dotychczasowej struktury.
Po reorganizacji ustanowiono nowy ośrodek duszpasterski z siedzibą w Singen oraz powołano na urząd proboszczowski ks. Łukasza Kurmaniaka, dotychczasowego wikariusza w PMK Mannheim. Nowa Misja obejmuje swym zasięgiem odległe od Freiburga punkty pastoralne w regionie Bodensee-Hohenzollern, dekanaty Hegau, Konstanz, Linzgau, Sigmaringen - Meßkirch, Zollern oraz dekanat Schwarzwald-Baar. Nowa struktura PMK Freiburg obejmuje natomiast dekanaty: Offenburg – Kinzigtal, Acher – Renchtal, Lahr, Freiburg, Endingen-Waldkirch, Breisach – Neuenburg, Wiesental, Waldshut i Neustadt. Przeobrażona PMK Freiburg liczy ok. 12 tys. osób powyżej 16 roku życia. Duszpasterstwo sprawowuje się w 7 kościołach: Endingen, Feldkirch, Hausach, Lörrach, Nußbach, Offenburg, Waldshut-Tiengen.
Zgodnie z Wytycznymi KEP dotyczącego Duszpasterstwa Emigracji Polskiej: „zadaniem i celem polskojęzycznego duszpasterstwa na emigracji jest opieka duszpasterska nad Polakami, którzy przebywają czasowo poza granicami Polski, jak również nad osobami mówiącymi po polsku, mieszkającymi na stałe za granicą, które chcą zachować i pielęgnować swoje dziedzictwo religijne i kulturowe. Tym osobom należy umożliwić korzystanie z duszpasterstwa prowadzonego podobnie jak w kraju rodzinnym, co oznacza między innymi zapewnienie im kapłana posługującego się językiem polskim oraz poszanowanie ich dziedzictwa kulturowego” (Wytyczne KEP dotyczącego Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, 6).